پلی استر یک اصطلاح شیمیایی است که می تواند به پلی شکسته شود ، به معنی بسیاری، یک استر ، یک ترکیب شیمیایی آلی پایه است.
پلی استر اصطلاحی است که اغلب به عنوان «پلیمرهای با زنجیره بلند که از نظر شیمیایی از حداقل 85 درصد وزنی یک استر و یک الکل دی هیدریک و یک اسید ترفتالیک تشکیل شده اند» تعریف می شود.
به عبارت دیگر، به معنای پیوند چند استر در داخل الیاف است پارچه پلی استر پنبه یک الیاف مصنوعی است که از زغال سنگ، هوا، آب و نفت به دست می آید.
الیاف پلی استر که در آزمایشگاه قرن بیستم ساخته شده اند، از واکنش شیمیایی بین اسید و الکل به وجود می آیند.
در این واکنش، دو یا چند مولکول با هم ترکیب می شوند و یک مولکول بزرگ می سازند که ساختار آن در تمام طول آن تکرار می شود الیاف پلی استر می توانند مولکول های بسیار طولانی را تشکیل دهند که بسیار پایدار و قوی هستند.
پلی استر در ساخت بسیاری از محصولات از جمله پوشاک، اثاثیه منزل، پارچه های صنعتی، نوارهای کامپیوتری و ضبط و عایق برق استفاده می شود پلی استر مزایای متعددی نسبت به پارچه های سنتی مانند پنبه دارد.
امروزه، پلی استر تا حد زیادی به عنوان یک پارچه ارزان در نظر گرفته می شود که پوشیدن آن برای پوست حساس انسان نسبتاً ناراحت کننده است.
با این حال، با ظهور الیاف لوکس مانند میکروفیبر پلی استر و ترکیبات مختلف پلی استر، صنعت در حال تجدید حیات است. شرکت تنسی ایستمن و شورای مد پلی استر انجمن تولیدکنندگان الیاف مصنوعی (MMFPA) نقش مهمی در احیای پلی استر ایفا کردند.
شرکت تنسی ایستمن کمپین YES را برای پلی استر آغاز کرد و آن را از طریق رادیو و تلویزیون عمومیت کرد ایده این بود که به جای فروش آن به عنوان یک پارچه ارزان، بر خواص شستشو و رفتن پلی استر تمرکز کنیم.
